Vorige week zondag 8 september is mijn oom overleden aan de gevolgen van die rot ziekte kanker.
Vandaag werd hij begraven, helaas hadden wij geen oppas en dus moesten we de kinderen meenemen, dit was geheel tegen onze zin in want voor dit soort dingen wil ik ze nog beschermen, ja het hoort bij het leven maar toch het zijn zulke nare dingen.
Eerst moesten we naar de aula waar hij lag opgebaard, Jeroen en ik namen nog even afscheid van hem en toen liepen we weer terug naar de kinderen, Tristan zei ineens ik wil ook kijken mamma, in eerste instantie riep ik gelijk nee natuurlijk, maar mijn vader zei nou als hij het zelf wil...
Okee dus ik liep met hem naar de kist, eerst bleven we op afstand staan kijken, hij wilde dichterbij staan dus dat deden we, hij keek met een raar gezicht en zei hmmm het is net echt nep! haha.
Tsja Tristan was geweest en dus wilde Inge natuurlijk ook kijken, gelukkig vond ook zij het niet eng, het is net een pop.
Wij moesten buiten staan toen de kist werd gesloten, later gingen de dragers hem halen en de kerkklokken begonnen te luiden, de kist werd in de auto gezet en mijn tante, neef en nichten gingen in de volgauto zitten, familie liep achter de rouw en volgauto aan door het dorp, ik vond het best mooi hoe het gaat in zo'n dorp.
De uitvaart was zeer mooi en persoonlijk, Tristan, Inge en Jim gedroegen zich heel goed en netjes.
Na de kerkdienst liepen we allemaal achter de kist aan naar de begraafplaats, de kist werd gelukkig niet gezakt daar had ik anders erg tegenop gezien.
Na de koffie met cake vroeg mijn nicht of we met haar meegingen voor soep en een broodje.
Wij zijn echt super trots op de kinderen, het zijn toppertjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten