Toen ik 18/19 jaar was en de opleiding verzorgende deed wilde ik het al, vrijwilligerswerk doen, iets goeds doen voor een ander, maar ik had altijd heimwee en daarom heb ik het niet gedaan.
Later denk je shit wat stom van mij, nu kan het niet meer of ik moet wachten tot de kinderen de deur uit zijn om het te doen.
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en zo ging ik vorig jaar toch weer een beetje googlen, en toen kwam ik bij Projects Abroad uit, wat? er is vrijwilligerswerk voor het hele gezin? bestaat dat echt joh! ja dat bestaat :-D
Ik ben gaan mailen voor informatie en via Projects kreeg ik contact met iemand uit de buurt die vlak daarvoor naar Afrika was geweest met jonge kinderen, ow ik kreeg er echt helemaal zin in.
Maar Tristan wilde niet, tsja dan maar niet.
Dat gezin met wie ik contact had gehad zijn nu voor de 3e keer in Ghana, owwww als ik die foto's zie denk ik AHHHHH ik wil dat ook!
Dus toch weer kijken, googlen, met de kinderen praten, waar ik versteld van stond is dat zelfs Jeroen al van alles uitgezocht had op zijn werk.
Hij had zelfs al een mail gestuurd of ze 2 bestemmingen voor ons uit willen rekenen, uhmmm oké?
Ik had zelf ook een mail gestuurd, want ja als je Afrika hoort... Ja je denkt meteen aan veiligheid, ziektes enz.
Veiligheid en ziektes staan wel als allerbelangrijkste bovenaan het lijstje want ik ga niet ergens heen ten koste van mijn eigen en nog belangrijker ten koste van mijn kinderen hun leven.
Maar na recensies te hebben gelezen, en nog een keer de website te hebben doorgelezen staat ook bij hun veiligheid bovenaan en laten ze hun vrijwilligers niet naar gevaarlijke gebieden gaan.
Maar toch blijven die vragen wel door je hoofd spoken.
Gisteren hadden ze al terug gemaild en ze wilde mij vandaag graag opbellen, zodat ik al mijn vragen kan stellen en ze mij weer alles goed kan uitleggen.
Ook gaan we in november naar de infodag.
Wat ik ook goed vind van projects als we dit gaan doen worden we van begin tot eind begeleid en voorbereid, je krijgt zelfs een vrijwilligers cursus zodat je het beste eruit haalt.
Ik hoop dat het nu door kan gaan, het lijkt mij geweldig om dit samen met mijn gezin te mogen meemaken, maar ook om de kinderen te laten zien dat niet alles maar vanzelfsprekend is.
Ook lijkt het mij bijzonder om gewoon midden tussen de bevolking te staan, je ziet dan toch een hele andere kant, als je een rondreis gaat maken zie je dat natuurlijk niet, en nu zou je echt precies alles zien, horen en weten.
Je slaapt namelijk bij een gastgezin, nou dichterbij kan je niet komen.
Maar het lijkt mij ook eng, als je weet wat voor inentingen je moet halen denk je al uhmmm nou nee ik ga wel lekker naar Italië haha, maar toch wil mijn hart dit zo graag, als je leest hoe dankbaar de mensen zijn wauw toch als je daaraan mee hebt mogen werken?
Ik vind ook dat we op de wereld zijn gezet om elkaar te helpen, en dat vind je bijna niet meer, het is meer ikke, ikke, ikke en ik wil echt dat mijn kinderen zien hoe het echt kan gaan, dat je er voor elkaar moet zijn.
Nou ja wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten