Een middagje bos

Gisterochtend moest ik even werken. De avond daarvoor hadden wij het er samen over om even wat leuks te doen met de kinderen, even heerlijk naar buiten.
Nadat Jeroen met Max naar puppycursus was geweest, zijn wij meteen naar het bos gelopen. Max lekker mee en ik natuurlijk mijn camera in de aanslag.

Max was behoorlijk aan het trekken aan de lijn met als gevolg vreselijk hoesten en hijgen, echt niet normaal. De kinderen waren lekker aan het klimmen en klauteren.
Je kon merken dat het zonnetje weer even lekker scheen, want het was aardig druk in het bos.

Ik heb even lekker kunnen oefenen met foto's maken. In 1,5 uur had ik ruim 200 foto's, en hoeveel zijn er dan goed? Ja... 5 ofzo? Maar Jeroen zegt al: "je bent tè kritisch Mirella!" Ja, ik weet het, ik leg de lat eigenlijk ook wel te hoog haha.

Deze foto van Jim vind ik echt super schattig (al had hij totaal geen zin om op de gevoelige plaat te komen: "Jim, mag ik jou oogjes even zien? NEEEJ!").

Inge, mijn modelletje, heeft ook niet altijd zin.Sta ik daar weer met die camera... Maar gisteren stond ze er helemaal klaar voor :-)

En dan deze foto van Tristan. Jemig! Hij gaat echt steeds meer op zijn vader lijken.
En hij is zo groot aan het worden... Pfff, stop de tijd!

Max mocht op het veld ook nog even los. Ik dacht mooi gelijk weer even te oefenen met het fotograferen van mensen en dieren in beweging.
Helaas is het mij niet helemaal gelukt, teveel beweging erin, maar toch is het een mooie foto van onze eigenwijze puber Max: