Inzamelingsactie / Frustratie?

Ten eerste ga ik zeggen: super goed dat er een inzamelingsactie is voor Nepal, want wat daar is gebeurd is zo erg. Er zijn zoveel mensen overleden, zoveel mensen die alles kwijt zijn, en zo ontzettend veel onzekerheid voor deze mensen op dit moment!

Ook ik zou geld willen geven, maar dan denk ik gelijk aan die vreselijke Tsunami, want ook daar is zoveel geld aan gegeven. Maar waar is dat geld gebleven? Ik bedoel, het is nog steeds niet opgebouwd en volgens mij er is nog steeds geld over. Argh... zoveel frustaties roept dit op! WAAR is het geld naartoe gegaan, wat doen ze met het geld??!!

Nogmaals: echt super dat Nederland zo klaar staat en dat we geld doneren, maar zelf ga ik dit niet doen. Ik zou wel willen, dat meen ik echt, maar veel mensen zeggen tegen mij "Mirella, je kan niet de hele wereld op je schouders nemen".
Maar aan dit soort acties geef ik geen geld, hoe graag ik dit ook wil.
Het liefst ga ik er gewoon zelf met een zak geld heen zodat ik ECHT zie wat ze ermee doen, want serieus, ze houden teveel geld achter. Niet het getroffen land, maar anderen.
In die acties heb ik geen vertrouwen.

En ook Nederland zelf snap ik niet. Ik hoor iedereen klagen over de koopkracht. Waar mogelijk wordt op bezuinigd, want er is te weinig inkomen om te kunnen betalen wat we willen. Er moet meer uitgegeven worden dan dat erin komt, maar bij een dergelijke inzamelingsactie kan Nederland wel miljoenen euro's geven? Floortje Dessing zojuist bij RTL Late Night: "In de USA halen ze de neus ervoor op. Ja, erg wat daar is gebeurd, maar wat doe je eraan? Maar een landje als Nederland staat voorop te trappelen om vreselijk veel geld te doneren terwijl zo'n rijk land als de USA zo goed als niets doet!" Zo trots als een pauw komt vrijgevig Nederland naar voren met dit soort dingen, maar ondertussen...

Ik weet eigenlijk niet wat ik wil en kan en mag zeggen, frustraties enzo alom, maar in mijn achterhoofd blijft dit malen...

Snappen jullie het nog?