Drie maanden geleden moesten we met onze jongste zoon naar een oogziekenhuis. Reden: de resultaten van de laatste ogentest van het consultatiebureau waren niet goed, dus moesten de ogen door een specialist gecontroleerd worden. Hierover heb ik eerder al een plog/blog geschreven, maar om het nog eventjes kort samen te vatten: van zijn rechteroog is de cilinder niet rond zoals het hoort maar ietwat ovaal. Dit zal nooit meer goed komen, maar verbeteren kan nu nog. Drie maanden geleden dus ogen laten doormeten en een mooi brilletje voor hem.
Vandaag moesten we terugkomen voor tussentijdse controle. Vooruitgang was zeker zichtbaar, maar het oog had zich niet zo snel ontwikkeld als werd verwacht. De bril deed dus wel z'n werk, maar niet voldoende. Doen we er nu niets aan, dan is de kans erg groot dat het rechteroog lui wordt, wat weer kan resulteren in een slechtere ontwikkeling van onze jongste telg. Bijvoorbeeld de b kan als d of p worden gelezen, de i als l en verzin zo maar door. En wat hebben ze als hulpmiddel tegen een wellicht toekomstig lui oog verzonnen? Jawel, de oogpleister... En daar verlieten we het oogziekenhuis weer met zoontjelief, maar ditmaal had-ie dus een pleister op z'n rechteroog. Ik en mijn man voelden ons rot voor ons lieve kereltje, al had hij er zelf in het begin niet zo'n probleem mee. Totdat we hem naar school brachten. Toen we hem naar binnen wilden brengen draaide hij zich ineens erg verlegen en enigszins beschamend om en wilde z'n klasje niet in. Met tegenzin ging hij toch maar de klas in, met het hoofd in de nek van mij gedrukt, gezicht naar beneden en z'n handjes voor z'n gezicht. Gossie, ik wist even niet wat ik hiermee moest. Gelukkig werd hij goed opgevangen door z'n begeleidster en konden we met een gerust hart naar huis. Maar toch, het deed ons wel iets om onze jongste op deze manier achter te laten. Laten we er maar positief over blijven denken, want het is goed dat het nu gebeurt en niet over een jaar of wat, de pleister hoeft maar maximaal 3 uur per dag op te blijven en als het een beetje meezit voor maar een paar maandjes. Eind augustus mogen we weer met zoontjelief naar het oogziekenhuis voor wederom controle en we zullen er maar vanuit gaan dat er dan meer vooruitgang te zien is.
Over drie maanden mogen wij weer terug komen, hopelijk krijgen we dan beter nieuws!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten