Wat leuk! Onze dochter heeft besloten om voor de eerste keer de Avondvierdaagse mee te lopen!! Normaliter staat ze niet zo open voor dergelijke activiteiten, dus ik was wel een beetje verbaasd. Ingeschreven dus. Er zat wel een addertje onder het gras: ik en/of mijn man moesten mee als begeleider en dan wel van haar groepje...
Gisteravond was dan de start en werd de eerste avond gelopen. Onze dochter zit nog in de onderbouw en werd dus ingedeeld in een loop van 5 kilometer. Wij waren ingedeeld om deze avond ook maar gelijk als begeleider mee te lopen. Ik moest werken, dus manlief mocht aantreden. Wat vond ik dat erg, want wat had ik graag meegelopen, met die stormachtige wind, continu dreiging van regen (wat bij ons ook met vlagen viel...) en al die ongeleide projectielen (lees: kinderen :-))) om je heen. Elke begeleider kreeg de verantwoordelijkheid over minimaal 5 kinderen en mijn man mocht meelopen als begeleider van onze dochter en nog vier andere kinderen. Gelukkig waren dit niet de ergste en het ging hartstikke goed. Goed luisteren, bij elkaar blijven, in het gareel bij drukke wegen, volgens mijn man was het zingen onderweg wel een klein probleem, vooral aan het begin (ja, als mijn man ergens aan meedoet wordt-ie fanatiek, dus ik geloof direct als gezegd wordt dat HIJ de liedjes aan het schreeuwen was. Misschien zongen de kinderen wel mee, maar kon dat niet gehoord worden omdat mijn man het hardst zong?). Na 1,5 uur lopen kwamen ze weer trots binnen en wij natuurlijk extra trots op dochtertjelief, want probleemloos waren de eerste 5 kilometer gelopen. Sterker nog, ze was zelf niet moe en kon nog wel 5 kilometer, maar haar benen en voeten niet meer...
En dan vanavond de 2e 5 kilometer. Andere ouders waren nu begeleiders, onze taak zat erop. Nou ja, natuurlijk wel aanmoedigen hè! Bij de start nog effe snel een goede high-five en daar ging ze weer, vol moed de 2e avondloop tegemoet. Bij aankomst bleek dat deze loop ietwat tegen was gevallen. Niet wat het weer betreft, want het was een heerlijke avond met een mooi zonnetje. Onze dochter kwam terug met voetklachten. Blaren werd gedacht. Ook vermoeidheid speelde een kleine rol, want nu was ze toch wel iets meer moe dan gisteren... Morgen maar even afwachten, want vanavond was niets aan, rondom of onder haar voetjes te zien. En dan morgen deel 3. Wij zeiden vanavond nog dat ze maar niet moest gaan lopen als ze last krijgt van blaren, maar ze heeft de smaak te pakken: "Ik ga alle avonden uitlopen hoor, anders verdien ik die medaille niet!"
Doen jullie ook aan de vierdaagse?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten