Thuismama of kinderopvang?

Toen ik zwanger raakte van mijn eerste, werkte ik fulltime in de zorg en ik werkte alle diensten, ja ook nacht.
Op een gegeven moment ga je nadenken. Het liefst werd ik fulltime mama, maar ondanks dat mijn man goed verdiende was dit geen optie.
Wij zaten op een 2-kamerflatje en moesten echt verhuizen en wij konden redelijk goedkoop een eengezinswoning kopen die vanuit de huur de verkoop in ging.
En ja, de hypotheek was natuurlijk op 2 volledige lonen, dus ik MOEST blijven werken.
Ik koos ervoor om na mijn bevalling 24 uur per week te blijven werken.

Tsja... ik moest dus blijven werken, dus ons kindje moet naar de kinderopvang en eerlijk is eerlijk: 11 jaar geleden was het ook al een duur iets. Ik zou meer gaan werken voor de kdv dan voor ons levensonderhoud.
Gelukkig heb ik hele lieve ouders die gelijk riepen "NEE! Hij komt mooi hier, ik pas wel op".
Pfieuw, probleem opgelost.
1x per jaar gaven wij mijn ouders een cadeau of soms namen wij ze tussendoor mee uiteten als dank voor het oppassen.

Op dit moment werk ik nog steeds parttime, maar nu 16 uur (nou ja, 16 uur... Vaak maak ik wel meer uren).
Maar toch heb ik alles zo kunnen regelen dat ik altijd thuis ben als de kinderen uit school komen. En als ik ga werken komt manlief net thuis. Ik zeg weleens voor de grap "Ach, kunnen wij ook geen ruzie maken".

Mijn werk vind ik echt ontzettend leuk om te doen, het is ook echt dankbaar werk.
Maar ondanks dat ik mijn werk echt heel mooi vind, denk ik er soms ook wel aan om gewoon lekker thuismama te zijn.
Wat lijkt het mij het heerlijk om alleen maar te genieten van de kinderen, het huishouden doen en zorgen dat het eten op tafel staat als manlief thuis komt.

Maar die droom ligt ver van mijn bed, heel ver zelfs.
Helaas is mijn man sinds maart werkloos, dit is al voor de 3e keer. Ja, het is gewoon nog steeds een moeilijke tijd.
Dus ik ga meer werken, je moet wel, voor het financiële plaatje. Arghhhh, alles draait om dat rot geld en die stomme rekeningen lijkt het wel.
Maar ach, ik moet niet zo zeuren. Er zijn echt wel mensen die het veel zwaarder hebben dan wij.

Dus geen thuismama of kinderopvang, nee wij hebben tegenwoordig een thuispapa :-D
De kinderen vinden het natuurlijk geweldig, maar vaak zeggen ze ook dat ze niet willen dat ik ga werken....

Het is trouwens zelfs de bedoeling dat ik weer naar school ga en toch is dat ook iets geweldigs. Een droom om toch hogerop te komen, meer te leren, meer te weten komen en meer kunnen betekenen in de gezondheidszorg!